Rodzaje giatr

Gitara akustyczna. Zwróć uwagę na metalowe struny.

Gitara klasyczna - służy do wykonywania muzyki poważnaj (klasycznej). Dźwięk gitary jest łagodny, pełny, czasem basowy. Przeznaczone są do niej struny nylonowe - trzpienie kluczy ( czyli kołeczki, na które nawijamy struny ) są plastikowe. Niektórzy jednak używają strun metalowych, ponieważ ich dźwięk jest ostrzejszy.
Gitara akustyczna - służy do gry akordowej - do akompaniamentu. Jest popularnym instrumentem w muzyce pop, folk, country a także wśród amatorów ( na wyjazdach i przy ogniskach ).
Węższa niż u gitary klasycznej szyjka ułatwia chwytanie akordów, a większe pudło rezonansowe daje głośniejszy dźwięk. Ma struny metalowe. Kołeczki są metalowe (struny metalowe nie ślizgają się w nich) i mają mniejszą średnicę, co umożliwia silniejsze i bardziej precyzyjne naciągnięcie struny. Z powodu metalowych strun szyjka często wzmocniona jest metalowym prętem, a podstawek ustawiony jest lekko ukośnie. Czasem przy siodełku znajduje się próg zerowy na którym opierają się struny. Spotyka się też gitary akustyczne ze strunami nylonowymi, ponieważ łatwiej się je przyciska ( są mniej naciągnięte ).
Hollow body - jest to odmiana gitary akustycznej, zwana także "gibsonką". Boki gitary są niższe, a spód i płyta wierzchnia wypukłe. Zamiast otworu rezonansowego występują dwa wycięcia po bokach. Strunnik zaczepiony jest u dołu pudła rezonansowego. Czasami w pudle, pod chwytnią, występuje wcięcie ułatwiające grę na wyższych progach.

Hawajka

Gitara hawajska - ludowy instrument Wysp Hawajskich. Pochodzi ona od gitary klasycznej. Ma większe pudło, szyjkę dłuższą i bez progów, wyższe siodełko i metalowe struny o stroju : E, A, e, a, cisi, el . Do gry, instrument kładzie się na kolanach lub odpowiednim stoliku. Dźwięk wydobywa się specjalnymi pierścieniami ( piórkami) nałożonymi na palce prawej ręki, a struny skraca się metalową poprzeczką ( tzw. kowadełko lub capotasto ) trzymaną w lewej ręce.
Gitara akustyczno-elektryczna (elektroakustyczna) - jest to gitara naczęściej typu hollow body wyposażona w przystawki elektromagnetyczne. Barwa dźwięku zależy od właściwości rezonansowych pudła i elektrycznego przetworzenia.
Gitara elektryczna - W gitarze tej drganie strun metalowych w polu magnetycznym przetwornika, indukuje w nim prąd o takiej samej częstotliwości co drgającej struny. Otrzymany sygnał elektryczny można znacznie wzmocnić i przetwarzać elektronicznie np. zmieniać barwę dźwięku ( czyli wyciszać lub eksponować pewne tony harmoniczne ), dodać pogłos, wibrację itp. Daje to gitarzyście olbrzymie możliwości.
Nie mają one pudła rezonansowego, tylko pełny korpus (solid body), którego kształt nie wpływa na brzmienie gitary.
Strunociąg gitary elektrycznej umożliwia regulację wysokości i menzury dla każdej struny. Niekiedy zawiera także mikrostroiki umożliwiające dostrajanie strun. Często strunociąg wyposażony jest również w dźwignię umożliwiającą płynną zmianę naciągu wszystkich strun jednocześnie ( mechaniczny wibrator ). Gitary elektryczne posiadają więcej progów. Guzikami oznaczone są progi : 3, 5, 7, 9, 15, 17, 19 i 21. W szyjkę gitary wmontowany jest. pręt, którego naciągnięcie regulowane jest śrubą wyprowadzoną z jednej strony na zewnątrz. Umożliwia to zrównoważenie siły naciągu strun różnego rodzaju. Ponadto mają węższy i zaokrąglony gryf i są bardzo miękkie, co znacznie ułatwia grę.
Istnieją także hawajskie gitary elektryczne.

Gitara basowa w stroju EADG

Gitara basowa - Pierwotnie była to gitara sześciostrunowa, rozszerzona o kilka ( od 3 do 9) strun przebiegających nad osobną szyjką umieszczoną powyżej normalnej. Obecnie jako gitarę basową rozumiemy gitarę elektryczną o czterech strunach. Struny te, dają dźwięki odpowiadające czterem najgrubszym ctrunom gitary sześciostrunowej, ale o oktawę niższe.