wtorek, 12 kwietnia 2011

Budowa gitary

Budowę gitary omówię na przykładzie gitary klasycznej ( rys. powyżej ). Różnice w budowie innych gitar podane są w rozdziale 2.3 .
Dół i boki pudła rezonansowego wykonane są najczęściej z drewna klonowego lub palisandrowego. Im wyższe są boki gitary, tym jej dźwięk jest ciemniejszy (głębszy). Górną płytę ( wykonaną z jodły lub świerku ) ozdabiają zwykle inkrustacje, na tanich instrumentach zastępowane wzorami malowanymi/Struny zaczepione są w strunniku (strunociągu) naklejonym na płycie. Strunniki zamocowane za brzegiem płyty (jak w mandolinie) spotyka się rzadziej, ale są one wytrzymalsze. Element strunnika, na którym opierają się struny nazywany jest podstawkiem lub mostkiem. Długość struny od podstawka do siodełka (czyli tzw. menzura) wynosi od 63 do 66 cm. Długość menzury ma wpływ na brzmienie instrumentu.
Przy niektórych gitarach występuje poniżej otworu rezonansowego czarny plastik w kształcie kropli. Jest to golepador. W miejscu tym można uderzać w pudło palcem ( tzw. golpe ).
Do pudła rezonansowego przymocowana jest szyjka. Wierzchnia część szyjki - płaska i pokryta progami - nazywana jest gryfem, chwytnią lub podstrunnicą. Progi, to metalowe sztabki. Jest ich 19 . Progi V, VII i XII (czasem także III i VII) oznaczone są tzw. guzikami, występującymi na środku gryfu lub z boku szyjki. Dźwięk struny naciśniętej przy dowolnym progu jest wyższy niż dźwięk struny nie skróconej (pustej). Naciśnięcie struny o jeden próg wyżej, daje dźwięk wyższy o jeden półton .
Szyjka zakończona jest główką w której umieszczone są strojniki (zwane też kluczykami, śrubkami lub maszynkami) umożliwiające odpowiednie naciąganie każdej struny.
Najpowszechniejsze są gitary sześciostrunowe ( tzw. sześciostrunki ) . Ich strój ( czyli dźwięki kolejnych strun zaczynając od najgrubszej ) jest następujący : E, A, d, g, h, el ( rzadziej spotykany strój rosyjski brzmi : G, c, d, g, h, dl ). Nazwy strun zawierają nazwę dźwięku ( litera ) i numer struny ( cyfra ). Zaczynając od najcieńszej, mamy struny : "El", "H2", "G3", "D4", "A5", "E6". Pierwsze trzy struny nazywamy wiolinowymi, a pozostałe trzy (grubsze), basowymi. Struny mogą być nylonowe - wówczas trzy grubsze są owijane cienkim drucikiem ( oplatane ) ; lub metalowe -cztery grubsze są owijane. Istnieją także gitary siedmiostrunowe (rosyjskie) o stroju : D, G, H, d, g, h, dl oraz dwunastostrunowe, o podwójnych strunach sześciostrunki ( przy czterech grubszych najczęściej z różnicą oktawy ), czyli stroju : E1,E, A1,A, D,d, G,g, h,h, el,el.